دل میرود از دست عیان جای تو خالی ای بی خبر از درد نهان جای تو خالی آفت زده دل همت فریاد ندارد سردار سکوت است زبان جای تو خالی بر مسند آشوب کمین کرده خیالی ای آتش آشوب گران جای تو خالی من ماندم و پرسوخته پروانه و بلبل در حلقه ی دلسوختگان جای تو خالی از شوق سفر نیست که آذر شده در راه کس نیست بگوید که بمان جای تو خالی