هر رسانه ای همواره به دنبال وسیله یا روشی برای ورود به عمق دل و ذهن ما بینندگان یا مخاطبان است. در دنیای امروز با حجم وسیع اطلاعاتی که مبادله می شود و محدودیت مغز ما در برابر انبوه اطلاعات، فقط تولید و انتشار اطلاعات به صورت های مختلف کافی نیست. بلکه باید از راه های مختلف توجه مخاطبان را جلب کرد و اطلاعات و پیام های رسانه ای را به گونه ای ارائه داد که در ذهن و دل مخاطبان نفوذ کند و برای مدت طولانی تری به یاد آن ها بماند. به عبارت بهتر پیام های یک رسانه فقط وقتی مورد توجه شما قرار می گیرد که بتواند از نظر منطقی یا احساسی شما را قانع کند. از همین جا است که فنون و تکنیک هایی برای اقناع رسانه‌ای طراحی شده که به چند نمونه از آنها اشاره می کنیم.
تداعی معانی:
در فن تداعی معانی سعی می شود تا پیوندی بین یک فکر، نظر، یا محصول با آرزوها، امیال و احساسات مطلوب انسانی مثل زیبایی، امنیت، موفقیت، سلامتی یا لذت در ذهن مخاطب ایجاد شود. البته این پیوند باید غیرمستقیم و پنهان باشد. مثلاً در تبلیغات یک برند از نوشابه نشان داده میشود که نوشیدن آن نوشابه باعث نشاط و شادابی می شود. این گونه شما هم هر زمان در فروشگاه یا رستوران به این نوشابه برخورد کردید، احساسات و انگیزه های درونی تان شما را قانع می کند که آن نوشابه را انتخاب کنید و در واقع عملی متناسب با آن پیام تبلیغاتی انجام دهید.
فن ترس:
این فن تا حدودی در مقابل تداعی معانی در اینجا از چیزهای دوست نداشتنی حرف زده میشود. مثل بوی بد دهان، تروریست، عدم رعایت حقوق بشر. مثلاً یکی از راههای سیاستمداران در تبلیغات انتخاباتی همین است که شرایط موجود را ناخوشایند و بد جلوه دهند تا خودشان و راه حل خودشان را نجات بخش وضعیت ترسیم شده معرفی کنند.
فن طنز:
زمانیکه میخندیم احساس خوبی داریم. بنابراین اگر یک آگهی تبلیغاتی بتواند ما را بخنداند می تواند این احساس خوب را در ذهن ما به محصول موردنظرش پیوند بزند. در قسمت های بعد باز هم از فنون دیگری که رسانه‌ها برای قانع سازی مخاطبان استفاده می کنند صحبت می کنیم.