کلمه هوش عاطفی یا هیجانی برای اولین بار در دهه ۱۹۹۰ توسط دو روان‌شناسی به نام‌های جان مایر و پیتر سالووی مطرح شد.دانشمندان می گویند، کسانی که از هوش هیجانی برخوردار هستند می‌توانند عواطف خود و دیگران را کنترل کنند و بینِ پیامدهای مثبت و منفی تمایز قائل شوند و از اطلاعاتِ عاطفی برای راهنمایی فرآیندِ تفکر و اقدامات شخصی استفاده کنند.
هوش هیجانی، اصطلاحِ فراگیری است که مجموعهٔ گسترده‌ای از مهارت‌ها و خصوصیات فردی را در بر می گیرد و به آن دسته از مهارت‌های درون فردی و بین فردی گفته می‌شود که فراتر از دایرهٔ مشخصی از دانش‌های پیشین، همانند بهره هوشی و مهارت‌های فنی است.
دانیل گلمن، نویسنده کتاب کار کردن به وسیله هوش هیجانی اولین فردی بود که این مفهوم را وارد عرصه سازمان کرد، این دانشمند هوش هیجانی را استعداد، مهارت یا قابلیتی دانست که عمیقا تمامی توانایی‌های فردی را در دایره خود دارد.
در مدل گُلمن به طور خلاصه پنج حوزه اساسی هوش هیجانی مورد بررسی قرار گرفته است، که عبارت اند از:

شناخت هیجان‌ها و احساسات خود، خود آگاهی
مدیریت هیجان‌ها و احساسات خود، خود مدیریتی
خود انگیزشی
تشخیص و درک هیجان‌ها و احساسات دیگران، دیگر آگاهی
مدیریت رابطه با دیگران، دیگر مدیریتی
کارمندانی که EQ بالاتری دارند، در قالب یک گروه بهتر کار می‌کنند و خیلی سریع‌تر با تغییرات سازگار می‌شوند و انعطاف‌ پذیرتر هستند. این‌که یک فرد چه مدارک تحصیلی و یا چه توانایی‌هایی دارد مهم نیست، زیرا اگر او فاقد فاکتورهای اصلی هوش هیجانی باشد، بعید است موفقیتی کسب کند.
=== مقاله هوش هیجانی چیست از سایت توانا : =======

yun.ir/ci98zb