جعاله
جعاله از جمله عقود معین قانون مدنی محسوب می شود و در ماده ۵۶۷ قانون مدنی از آن صحبت شده است. در تعریف جعاله باید گفت که شخصی در مقابل انجام کاری مزدی را می‌گیرد و نیز در یک تعریف دیگر باید گفت که جعاله، التزام شخص به پرداخت پاداش و اجرت در برابر کاری می باشد. فرقی ندارد که شخص عامل یعنی آن شخصی که کار را انجام می‌دهد معین و معلوم و مشخص باشد یا خیر.

به عبارت دیگر از جمله مصادیق و مثال های جعاله، مژدگانی است. مثلاً شخصی مزدی را برای کسی که وسیله گم شده‌ی او را بیابد وضع می‌کند که اگر آن شی گم شده را یافت فلان مبلغ را به او اعطا می‌کند. این موضوع شکلی از جعاله خواهد بود.

طرفین عقد جعاله
در عقد جعاله مانند بقیه قراردادها دو طرف عقد اسم به‌ خصوصی دارا می باشند. شخصی که کار را سفارش می‌دهد یعنی قصد دارد که شخص دیگری آن فعالیت را به انجام برساند و برای آن مزد وضع می‌کند جاعل خوانده می‌شود و آن شخصی که آن کار به خصوص را انجام می‌دهد، عامل خواهد بود . مزد و مبلغ و وجه پولی که برای انجام کار مذکور از سوی جاعل پیش بینی می شود، در اصطلاح جعل نامیده می شود.

لزوم عقد جعاله
قراردادها از نظر پایبندی به دو دسته لازم و جایز قابل تقسیم بندی می باشند. عقد جعاله هم دارای شکل خاصی است و از جمله قراردادهای جایز محسوب می شود. جواز این قرارداد و بر هم زدن آن تا هنگامی میسر است که عامل کار مورد سفارش را به انجام نرسانده است. اما همین که کار را انجام داد و با خاتمه ی کار به منظور حفظ حقوق عامل قرارداد از جایز به لازم تبدیل می شود و او دارای حق فسخ می‌گردد. جز بر اساس موارد مشخص.

بنابراین پیش از انجام کار، عقد جعاله جایز خواهد بود و هر کدام از دو طرف این امکان را دارند که آن قرارداد را برهم بزنند و از آن رجوع نمایند. اما همین که کار پایان یافت رجوع در قرارداد جعاله میسر نیست. در یک مثال باید گفت که در میانه ی کار که عامل قسمتی از آن را به انجام رسانیده است، اما هنوز به شکل کامل صورت نگرفته و رجوع می نماید در این حالت شرایط عامل به چه صورت در می آید؟ در پاسخ به این سوال باید گفت این رجوع قابل قبول است و عامل حق دریافت اجرت المثل آن قسمت از کاری را که انجام داده است خواهد داشت.
https://yarvakil.com/%d8%b9%d9%82%d8%af-%d8%ac%d8%b9%d8%a7%d9%84%d9%87/