تحصیل کردن در خانه در بسیاری از کشورها عملی کاملا قانونی است، اما در عین حال بسیاری از مردم به این روش شک دارند. آیا براستی آموزش دیدن در یک محیط واحد و مشخص برای زندگی و یادگیری کودکان مفید است؟ آیا برای آموزش به فرزند به مهارتهای آموزشی نیاز است؟ در برنامه این هفته «جهان دانش» به دیدار سه خانواده ایتالیایی، آمریکایی و فرانسوی رفته ایم و در این مورد نظرشان را جویا شدیم.


*ایتالیا: مدرسه در خانه*

اریکا سابقا معلم بوده است. او و شوهرش تصمیم گرفتند که کودکانشان را به مدرسه نفرستند و به جایش خودشان مسئولیت آموزش آنها را به عهده بگیرند.

اریکا، دورگه ایتالیایی-آمریکایی است و کودکانش دوزبانه هستند. پسرش توماس هشت سال دارد و تنها فرزندش است که به مدت یک سال در مهد کودک بوده و به گفته مادرش تجربه بدی داشته و از آن به بعد است که او تصمیم می گیرد روشهای مرسوم آموزش را کنار بگذارد و ساختارهای موجود را بشکند.

اریکا از متد جان هولت، مربی آمریکایی دهه هشتاد میلادی الهام گرفته، کسی که معتقد است کودکان را نباید مجبور به یادگیری کرد.

به گفته اریکا با این روش، والدین می توانند هر موقع که می خواهند آموزش در خانه را متوقف کنند و کودکانشان را به مدرسه بفرستند، اما لازمه آن قبول شدن آنها در آزمون است.

برای دستیابی به اطلاعات بیشتر در زمینه مدرسه در منزل، اریکا یک وبلاگ راه اندازی کرده و اطلاعات لازم در این زمینه را در اختیار والدین قرار می دهد.


*ایالات متحده آمریکا: والدین هلیکوپتری*

بعضی از نوجوانان با والدینشان روابط سردی دارند. بر عکس هِیلی که در هفده سالگی هنوز زمان زیادی را با مادرش می گذراند.