پس از زاد و ولد اولین راس از این گورها اما رسانه های اسراییل دیگر چیزی از ابتکار عمل و حمایت پادشاه ایران نگفتند و بی تردید اتفاقات ایران در دهه هفتاد میلادی و انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹ میلادی به این رسانه ها کمک زیادی کرد تا اصل ماجرا را انکار کرده و برخی از آنها ادعا کردند که این گورها از اروپا به اسراییل بازگردانده شده اند. آخرین بار در سال ۱۹۸۲ زمانی که شش راس به دهها راس دیگر در صحرای منطقه نقب افزایش یافته بود دیگر کسی بیاد نمی آورد که این حیوانات کی و چگونه به «سرزمین مقدس»‌ یهودیان بازگشته اند.
سالها گذشت و این گورخرهای در بسیاری از صحراهای جنوبی اسراییل در منطقه نقب رها شدند و امروز به گفته سازمان حیات وحش اسراییل بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ راس از این گورها در این منطقه هستند.

گور ایرانی؛ از تقدیس تا تردید
حال امروز با افزایش شمار این حیوانات در نقب گلکاران و مزرعه داران این منطقه، که یکی از قطب‌های صادرات بخش کشاورزی اسراییل است، معترضند به نابودی مراتع و کاهش بی سابقه گلهای وحشی و حمله این موجودات به مزارع گل. از زمانی هم که این گورها دوباره معضل و موضوع تنش شده اند صفت جدیدی به نام آنها اضافه شده است:‌«گورهای پارسی».

یکی از کارشناسان امور حیات وحش اسراییل در گفتگو با روزنامه هآرتض می گوید:‌«‌این منطقه کاملا خشک و وحشی قرنها شاهد حضور این گورها نبوده است و بدلیل ممنوعیت شکار آنها و اینکه حیوانات درنده دیگری برای متعادل کردن شمار این گونه در منطقه وجود ندارد تعداد آنها افزایش بی رویه ای یافته و اکوسیستم منطقه را مورد تهدید جدی قرارداده است.»

کشاورزان در این منطقه نگران هستند و می گویند در حالیکه تنها از این گونه بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ راس موجود است،‌مزارع گل و صیفی جات مورد تهدید جدی قرار گرفته اند، روزی که تعداد این حیوانات به ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ راس برسد چگونه می توان با آنها مقابله کرد. سوالی جدی که شاید بنوعی مصداقی است از تنشها میان دو کشور، این بار اما تهدید مرتبط با «دشمن ایرانی» از حیوانی مقدس می‌آید که بیشتر از چهار دهه است «اهدایی پادشاه ایران به سرزمین مقدس» است.

منبع تارنمای هآرتص
https://www.haaretz.com/science-and-health/.premium.MAGAZINE-a-wild-ass-iranian-threat-israel-can-t-bomb-1.5629773