آواز لری بدون ساز آستاره بختیاری اجرای کُنارِ غریو رحیم عدنانی با متن شعر
بانوی روشندل آستاره بختیاری و اجرای بدون سازِ تصنیف لری کُنارِ غریو رحیم عدنانی و محمد باجلاوند
کنار غریووم، که بردِ نصیووم
یه عمره که سی خوم ایگُم ایگریوُم
سر لشک زردم بخون کوگ رشتَه
ندونی ز دیریت چه وُر مو گذشته
مو همدا پوییزم، که شیوسته لیزم
بیو تا پرامه به پا تو بریزم
مو کارون دردُم، تیام هَرس و خینه
دل تنگ خوم دی کلُم نینشینه
دلم جور دینشت سر تش ایبازه
ز درد غریوی ایسوسه ایسازه
دل جُل به کولُم که وسته به دیندات
بیو تا بخوسه به شولیز تیات
دو انگِشت سُهرن تیام از غم تو
دیه تش بلوزی مکن وا دل مو
مو سُهدُم برشتُم،دلم گرمسیره
تو ایلاق سوزی که دل سیت ایمیره
تو که آسمونا تلیشه قواته
لوت حوشه حوشه چی باغ نواته
دل چاله گردم هنی مُوتلاته
که آستاره هر صو چی نابند ناته
ندونم کی ای تو، مهی یا که افتو
چه سهدم ز دیریت بیو دی تو امشو
چه تهله شرینم ز دیریت بمیرم
مو برفم تو افتو بزن تا بچیرُم
نظرات