۲۴ آبان ماه ۱۳۹۸، دولت آقای روحانی به طرزی ناگهانی خبر افزایش قیمت بنزین را منتشر می‌کند. روز جمعه در خفا سپری می‌شود اما از صبح روز شنبه، ۲۵ آبان ۹۸ تا چند روز، در پی شوک بنزینی کشور دچار سلسله آشوب ها و درگیری های خیابانی می‌شود. اما نکاتی که جای تامل دارد:

قیمت خودرو امروز چقدر است؟ دلار چقدر؟ گوشت چقدر؟ برنج چطور؟ آیا افزایش قیمت اینها اصلا با افزایش قیمت بنزین قابل قیاس است؟ پس چطور می‌شود که با افزایش قیمت بنزین آشوب بپا می‌شود ولی با افزایش قیمت اینها صدایی از کسی در نمی آید؟ چرا عده‌ای میخواستند با افزایش قیمت بنزین یک بحران را رقم بزنند؟

آماده سازی اذهان عمومی توسط رسانه‌های مختلف شروع ماجرا بود اما نکات قابل توجه اینجاست که: به خیابان ریختن ها حتی یک ریال از قیمت بنزین را کاهش نداد، خانواده های بسیاری را داغدار کرد، اموال بسیاری از هموطنان در آتش حماقت سوخت، چهره جریان انقلابی دچار بی اعتباری شد، تروریست ها فرصت جولان و قتل و غارت یافتند، اعتراضات مسالمت‌آمیز مردمی به یک جنگ تروریستی حساب شده بدل شد و میلیارد ها تومان خسارت به بار آمد. با این حساب، دقیقاً چه کسانی سود بردند؟

آیا در جریان این فاجعه، چهره تاجزاده ها و خاتمی ها و لیبرال ها که با تفکراتشان مسئولینی ناکارآمد را روی کار آورده و کشور را درگیر یک بحران واقعی کردند، دچار بی اعتباری شد؟ گروهی که خطایش به اسم انقلاب نوشته میشود ولی خودشان خسارتی نمیبینند و یا دقیق تر؛ جریانی که در عین هم صدایی با ضدانقلاب، درون جمهوری اسلامی حضور دارند و با اقداماتش تنها از چهره انقلاب اعتبارزدایی می‌کند.

در حقیقت آبان ۹۸ یک اعتراض مردمی نبود، بلکه صحنه یک جنگ تروریستی بود. از طرفی رسانه‌های حقوق بگیر تمام توان خود را برای ایجاد التهاب و عصبی کردن ملت بکار گرفتند و از سوی دیگر از حضور مردم در خیابان بعنوان سپر انسانیِ تروریست هایشان سوءاستفاده کردند تا یک فاجعه تمام عیار را رقم بزند و اهداف خودشان را پیش ببرند. قتل هایشان هم که به اسم جمهوری اسلامی نوشته می‌شد!