دکترمحمدرضامقدسی
زنانه شدن فقر تمامی ساختارها و سازه های اجتماعی را تهدید میکند
نگرانی جدی معیشت مادران مجرد است

شایسته است در هنگام دستکاری یک متغیر کلان به ویژه عوامل اقتصادی این واقعیت مسلم را نیز لحاظ کنیم که متغیرهای وابسته نیز بطور حتم دچار نوساناتی خواهند شد.
دستکاری متغیرهای کلان بویژه در سامانه های اجتماعی، میتوانند بر همدیگر تأثیرات متقابل منفی یا مثبت داشته باشند، به یقین وقتی یک متغیر کلان را دچار نوساناتی اعم از توسعه یا تقلیل ببینیم بایستی منتظر تحولات و تغییرات در متغییر های وابسته نیز باشیم.
تاب آوری کل نگر است، اگر چه از اقدامات جزئی و کلی (micro and macro action) همسو و یا حتی متمایزی تشکیل شده باشد، اما آنچه بعنوان اصل کلی میتوان مورد اشاره قرار داد این است که نابرابری و عدم دستیابی به فرصت های یکسان و محدود کردن قابلیت ها سرمنشاء تمامی اختلالات و آفات در رفتارها و ساختارهای اجتماعی است.
بعبارتی دیگر تلاش برای تاب آوری موضوعی جدا از توسعه ی عدالت و برابری اجتماعی نیست و در واقع تلاش برای ترمیم و اصلاح سازه ها و ساختارهای مدنی اقدامی جدی برای توسعه تاب آوری بشمار می آید. پرواضح اینکه اوضاع در خصوص مخاطرات اجتماعی، اقتصادی و محیطی نیز دقیقاً به همین منوال است.
اعمال محدودیت بر قابلیتهای انسانی بزرگترین آسیب اجتماعی است که انسان احسن الخالقین است. نابرابری، تبعیض و عدم مساوات در توسعه انسانی اصل و اساس انواع آسیب است.
هیچ محدودیتی خطرناکتر از فقر و تنگدستی نیست که در آموزه های دینی بسیار دیده و فراوان آموخته ایم از همان در که بیاید ایمان را از همان جا بیرون خواهد کرد.
زنانه شدن فقر بمانند بنزین بر آتش آسیب های اجتماعی است. انتقال موروثی فقر از مادران مجرد و سرپرستان خانوار به فرزندانشان و کودکان کار نیز دغدغه ی دیگری است که خشک و تر را با هم خواهد سوزاند.
متأسفانه زنان و کودکان همانگونه که در وقایع طبیعی مانند سیل و زلزله در صف اول صدمات هستند در بحرانهای اقتصادی و اجتماعی نیز در معرض بیشترین خسارات هستند.
زنانه شدن فقر خطرناکترین بحران اجتماعی است. اگرچه فقر بخودی مسأله ای اقتصادی بشمار می آید