بیماری ریفلاکس معده به مری پس از گاسترکتومی آستینی لاپاراسکوپی با سرعت هشداردهنده‌ای تشخیص داده می‌شود. جراحی ترمیمی با تبدیل به بای‌پس گاستریک Roux-en-Y تضمینی برای کنترل ریفلاکس نیست و با عوارضی همراه است. نیاز به بهینه‌سازی مسیر عینی بیمار مبتلا به foregut قبل از جراحی چاقی و انجام ترمیم همزمان فتق هیاتال در افرادی که junction مری-معده معیوب و مواجهه غیرطبیعی با اسید مری دارند، وجود دارد. نقش روش‌های جراحی کمکی (تقویت هیاتال، فوندوپلیکاسیون، تقویت مغناطیسی اسفنکتر) به دلیل عدم پیگیری و گزارش‌دهی استاندارد، همچنان بحث‌برانگیز است.

فتق‌های هیاتال اغلب در طول یک عمل جراحی چاقی یا سایر عمل‌ها در یا نزدیک هیاتوس دیافراگم شناسایی می‌شوند. فتق‌ها را می‌توان با مشاهده "فرورفتگی" در جلوی مری یا مشاهده یک کیسه فتق بزرگ با محتویات آن تشخیص داد. در مقالات، مراجع بسیاری به افزایش عوارض، به ویژه سوزش سر دل، پس از قرار دادن یک باند گاستریک قابل تنظیم در بیماران مبتلا به فتق هیاتال وجود دارد. به دلیل این ارتباط با علائم ریفلاکس معده به مری، بسیاری اکنون توصیه می‌کنند که در زمان قرار دادن باند گاستریک، فتق هیاتال را جستجو و ترمیم کنند. علت فتق هیاتال بزرگ به طور کامل مشخص نیست و دو مکانیسم بالقوه وجود دارد: (1) بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) منجر به ایجاد اسکار و کوتاه شدن مری می‌شود و در نتیجه کششی بر روی محل اتصال مری به معده و فتق معده ایجاد می‌شود. و (2) فشار مثبت مزمن بر روی هیاتوس دیافراگم همراه با استعداد فتق منجر به جابجایی معده به داخل قفسه سینه می‌شود و در نتیجه GERD ایجاد می‌شود. مری کوتاه و GERD مفاهیم کلیدی برای درک پاتوفیزیولوژی فتق هیاتال بزرگ هستند و این مفاهیم برای پرداختن مناسب به این مشکل بسیار مهم هستند.

ترمیم موفقیت‌آمیز HH بزرگ مستلزم رعایت اصول اساسی ترمیم فتق (به عنوان مثال، برداشتن کیسه فتق، ترمیم بدون تنش)، تشخیص و اصلاح مری کوتاه و یک روش ضد ریفلاکس به خوبی انجام شده است. گاستروپلاستی Collis یک جزء مهم در ترمیم لاپاراسکوپی فتق پاراازوفاژیال غول پیکر (GPEH) در بیمارانی است که پس از بسیج تهاجمی لاپاراسکوپی، مری کوتاه شده مداوم دارند.