فرض کنید بدن ما مثل یک نقشه است؛ مغز و همه بافت‌ها و استخوان‌ها بخش‌هایی از این نقشه‌اند. مغز، این سیستم پیچیده، دائماً نقشه را می‌خواند و هر گونه تاری یا ابهام در آن را به‌عنوان یک تهدید می‌بیند. وقتی مغز بخشی از این نقشه را به‌درستی شناسایی نکند، به آن ناحیه واکنش نشان می‌دهد:
ممکن است عملکردش مختل شود، یا حتی درد مزمن ایجاد کند.

دردهای مزمن اغلب ناشی از همین برداشت مغز هستند که آن بخش از نقشه بدن را "تهدید" تلقی کرده است. حالا نکته اینجاست که بسیاری از روش‌های درمانی، مثل حرکات اصلاحی یا تکنیک‌های موقت، به علت ریشه‌ای توجه نمی‌کنند و به همین دلیل دردها به‌طور دائمی برطرف نمی‌شوند.

یکی از مهم‌ترین ورودی‌هایی که مغز برای شفاف نگه داشتن نقشه خود استفاده می‌کند، سیستم گوش میانی (وستیبولار) است. اگر این سیستم به‌خوبی عمل نکند یا با سایر ورودی‌های مغز هماهنگ نباشد، اطلاعات ناقص یا اشتباهی به مغز می‌رسد. این موضوع می‌تواند باعث شود مغز برخی عضلات را بیش‌ازحد درگیر کند و برخی دیگر را نادیده بگیرد، که نتیجه آن می‌تواند دردهای مزمن یا مشکلات پوسچرال (وضعیت بدنی) باشد.

سیستم گوش میانی چه کاری انجام می‌دهد؟

تعادل ما را حفظ می‌کند.
اطلاعات مربوط به موقعیت بدن ما در فضا را به مغز می‌رساند.
فاصله‌ها و موقعیت اشیاء پیرامون را تحلیل و گزارش می‌کند.
اگر سیستم گوش میانی سمت راست و چپ هماهنگ عمل نکنند، مغز این وضعیت را یک تهدید تلقی می‌کند. در نتیجه، بدن وارد الگوهای جبرانی می‌شود که می‌تواند به اختلال در وضعیت بدنی و حتی ایجاد دردهای طولانی‌مدت منجر شود.

تحقیقات نشان می‌دهد که بیش از 30٪ از افراد مبتلا به دردهای مزمن، دچار مشکلاتی در سیستم وستیبولار خود هستند که ممکن است در معاینه‌های اولیه نادیده گرفته شود【منبع: National Center for Biotechnology Information, 2021】

برای درمان مؤثر دردهای مزمن، لایه‌های عمیق‌تری مثل عملکرد گوش میانی باید ارزیابی شوند. بدون رفع این مشکلات، درمان‌ها اغلب سطحی و موقت خواهند بود.

حالا شما بگویید: آیا تا به حال مشکلات تعادلی یا دردهایی را تجربه کرده‌اید که درمان آن‌ها دشوار بوده باشد؟ تجربه‌هایتان را با ما به اشتراک بگذارید و برای اطلاعات بیشتر درباره تست‌های مربوط به سیستم وستیبولار، حتماً سوالات خود را مطرح کنید!