شراب نور : اثر زیبایی از استاد حسن اسدی "شبدیز با دکلمه ی سپهر کیانی
شراب نور
کجاست دخترخورشیدتانگاهش را
به چشم هایِ شب آلودِ آسمان ریزد
کجاست،پیک نسیمی،که برکه ی شب را
زدیرسالیِ خواب سکون،برانگیزد
من ازسبویِ بلورینِ آسمان خیال
شرابِ نور،شرابِ ستاره می نوشم
برای کشتنِ ظلمت،برای کشتن شب
ردایی ازنفَسِ آفتاب می پوشم
مبندپلک خودای ماه،اگرچه می بینم
که روشنایِ نگاهِ تورا سحاب گرفت
قمارعشق،به لیلاجِ خواب ناز،مباز!
که چشمِ عاشق من،راهِ خود،به خواب گرفت
به موجِ خنده ی سیمابیِ تومحتاجم
که راهِ تیره ی پروازمن،برافروزد
عقاب همتم ای ماه،آتشین بال است
اگربه اوج رسد،عاشقانه می سوزد
دلی به وسعتِ صحرایِ آسمان دارم
که درضیافتِ سبزش،بهارمی خندد
امیدِ روشن من،رشته ی نگاهم را
به رشته ی نفَسٍ آفتاب ،می بندد
شعر#شبدیز
خوانش#سپهر_کیانی
نظرات