ماده تاریک، ماده اسرارآمیزی که نه نوری رو منتشر می‌کنه، نه جذب می‌کنه و نه منعکس می‌کنه.
این یک ماده نامرئیه که حدود 85 درصد از کل جرم جهان رو تشکیل می‌ده و تنها از طریق اثرات گرانشیش قابل شناساییه.
وجود ماده تاریک یک جزء حیاتی در حل معمای کیهانیه، و توضیحاتی در مورد تفاوت‌های بین جهان مشاهده‌شده و پیش‌بینی‌های نظریه‌ی نسبیت عام ارائه می‌ده.
مفهوم ماده تاریک اولین بار در اوایل قرن بیستم مطرح شد.
طبق قوانین گرانش، ستارگان اطراف یک کهکشان، باید کندتر از اون‌هایی که در نزدیکی مرکز قرار دارن، حرکت کنن، اما مشاهدات این موضوع رو رد کرد و نشون داد که ستاره های حاشیه‌ی کهکشان‌ها دقیقاً با سرعت اونهایی که نزدیک وسط هستن، می‌چرخن.
جرم ماده مرئی نمی‌تونست نیروهای گرانشی که باعث حرکت این ستارگان با سرعت زیاد میشدن،تامین کنه.
بعضی ستاره‌شناسا این فرضیه رو مطرح کردن که ممکنه ماده معمولی مشاهده نشده‌ای وجود داشته باشه،اما تحقیقات بیشتر، نظریه ماده تاریک رو تقویت کرد.
شواهد وجود ماده تاریک فراتر از منحنی‌های چرخش کهکشانیه و شامل تعداد زیادی مشاهدات نجومی دیگه ست.