مراسم عزاداری شب تاسوعا ماه محرّم در سال 1403 مى‌باشد که در هیأت رایة‌العباس (ع) اجرا شده است. - متن شعر: توو خیمه‌های داغ‌دیده - عطش دوباره پاگرفته - برای بی‌تابی گل‌ها - میر حرم، عزا گرفته - یه سقّا، میره به‌سمت دریا - یل تموم عالم، می‌تازه تووی صحرا - یه آقا، امید ناامیدا - میره که آب بیاره؛ زده به قلب ابرا - علمدار! علمتو نگه‌دار - دست علی به همرات - نقاب روتو بردار - وقتی‌که دنبال فراتی - طنین تکبیرتو عشقه - عموجون! اگه بباره بارون - بازم آروم نمی‌شه، اشک چشای گریون - عموجون! پیش توئه دلامون - تشنگیمون بهونس تا تو نری به میدون - چرا دیگه اومدن تو - از خیممون دیده نمی‌شه - چرا شکوه علم تو - توو آسمون دیده نمی‌شه - خمیده؛ مردی که ناامیده - با چشای پر از خون، کنار تو رسیده - چی دیده؟! رنگ رخش پریده - همش داره می‌خونه، کی دستاتو بریده