حسین واویلاه | سید مجید بنی فاطمة

از وفتی رفتی صدبار
دور گودالت گشتم
دیگه از پا افتادم
از بس دنبالت گشتم


از گودال/ می پرسم/ باقیِ پیکرت کجاست
می لرزم/ می ترسم / نمیدونم سرت کجاست


پاشو که لشکر اشکِ
زینبتو نبینه
ببین دیگه بریدم
پاشو بریم مدینه

حسین حسین واویلا
حسین حسین واویلا

.

تا پیکرها رو دیدم
رفتم از حال افتادم
پیش جسم عریانت
بین گودال افتادم


اون کهنه / پیراهن/ توی تنت دریده شد
معلومه/ از رگهات/ سر از قفا بریده شد


هنوز زنده بودی
وقتی سرو بریدن
تو راه که میومدم
چادرمو کشیدن


پاشو که لشکر اشکِ
زینبتو نبینه
ببین دیگه بریدم
پاشو بریم مدینه

حسین حسین واویلا
حسین حسین واویلا

.
تیری که خورده سینه ت
توی(بینِ) قلب خواهر رفت
هر چی که بود غارت شد
انگشت و انگشتر رفت


بعضی ها/با سنگ و/ یه عده با عصا زدن
قبلش نیّ/ت کردن/ به خاطر خدا زدن


وقتی با نعل تازه
از رو تنت گذشتن
کاشکی به جای این کار
خواهرتو می کشتن


حسین حسین واویلا
----------------


"أسفار الغدیر"