در دنیای امروز حریم شخصی افراد و اطلاعات شبکه جهانی به صورت وسیع در شبکه‌های فضای مجازی قرار گرفته است.
کارت های اعتباری، اطلاعات پزشکی و محتوای اطلاعات ما در این سیستم ها قرار دارد. یک CTOS انبار داده‌های انبوه زندگی ما را در فضای دیجیتال پیگیری و ثبت می نماید و این اطلاعات ممکن است گاهی بر علیه خود ما به کارگرفته شود. همه اطلاعات به هم پیوسته هستند و همه ما در فضای مجازی قرار داریم. امروزه هر اطلاعات و هر شبکه ای قابل هک است. هیچ کس نمی داند کدام قسمت از سیستم و شبکه ممکن است مورد حمله قرار گیرد. اما همه می دانیم که می تواند فاجعه نفوذ به سیستم ها و شبکه ها فراتر از یک خاموشی ساده باشد.
ما باید همان طور که از این دنیا استفاده می کنیم و از فواید آن بهره می بریم به همان میزان دانش خود را نسبت به آن افزایش دهیم. افزایش دانش ما در این حوزه باعث می‌شود که از خطرات و صدمات و لطماتی که از بابت این عرصه به ما می‌تواند وارد شود جلوگیری کنیم و کمتر دچار مشکل شویم .
در حال حاضر بخش عمده ای از فعالیت ها و تعاملات اقتصادی، تجاری، فرهنگی، اجتماعی و حاکمیتی کشور در کلیه سطوح اعم از موسسات غیر دولتی، نهادهای دولتی و حاکمیتی در فضای سایبر انجام می شود. زیرساخت ها و سامانه های حیاتی و حساس کشور یا خودشان بخشی از فضای سایبری کشور را تشکیل می‌دهند و یا اینکه از طریق این فضای سایبری کنترل، مدیریت و بهره برداری می شود. عمده اطلاعات حیاتی و حساس کشور هم به این فضا منتقل می شود و یا اساساً در این فضا شکل می‌گیرد. عمده فعالیت رسانه‌ای در این فضا صورت می‌گیرد، مبادلات مالی تا حد زیادی از طریق این فضا انجام می شود و نسبت قابل توجهی از وقت و فعالیت شهروندان کشور صرف تعامل در این حوزه می‌شود. سهم درآمد حاصل از کسب و کارهای فضای سایبر در تولید ناخالص ملی کشور افزایش چشم گیری پیدا کرده و از میان شاخص هایی که برای سنجش توسعه یافتگی کشور به کار برده می شود، شاخص های حوزه سایبر سهم عمده‌ای را به خودشان اختصاص می‌دهند. بخش عمده‌ای از سرمایه های مادی و معنوی کشور صرف این حوزه می‌شود و بخش قابل توجهی از درآمدهای مالی و اکتسابات معنوی شهروندان هم از این حوزه کسب می‌شود و یا تاثیر می پذیرد...