در این قسمت از مجموعه «امام زمان کیست؟» با نگاهی عرفانی و توحیدی، معنای حقیقی انتظار نجات و جستجوی ناجی را بررسی می‌کنیم. کسی به امام می رسد که جداً به جستجوی ناجی خود باشد. و مدتها در این جستجو راه پیموده باشد مثل تشنه ای که در کویری برهوت آب را جستجو می کند. نجات محصول انتظاری قلبی و جستجوی عقلی و تلاش عملی است .

«نجات» یک نوع ایده آل از موضوعات زندگی نیست. نجات یکی از افکار و نیاز ها نیست . بلکه تمامیت احساس و اندیشه یک انسان است که که همه افکار و اعمال و امیال او را تحت فرمان دارد و فرمانده کل راه و روش زندگی است.

انتظار ناجی یکی از انتظارات زندگی مثل انتظار دریافت حقوق اول ماه و یا انتظار رسیدن به تعطیلات آخر هفته و سال و یا انتظار به وصال رسیدن با محبوب خود و یا انتظار خانه دار شدن و یا دریافت مدرک تحصیلی و امثالهم نیست . انتظار رسیدن به ناجی انتظار رسیدن به وضعیتی از زندگی است که تمامیت زندگی فرد را تا ابد از وضع موجودش خارج کند و از تمامیت خودش برهاند . انتظار نجات همانا انتظار نجات ازخویشتن خویش و همه بستگی های خویش است . یک واقعه آنی و موقتی نیست بلکه یک واقعه ابدی است ، یک جریان بی پایان است که کل زندگی فرد را دگرگون سازد و نه بخش هائی ازآن را .
از کتاب امام زمان کیست؟ بند17-15 | اثر استاد علی اکبر خانجانی