چنان زده به تیشهیی، درخت هویت مرا که خشک کردهاست ریشۀ حقیقت مرا منی که صاحب نشانی و نشانه بودهام منی که وارث زمینه و زمانه بودهام کنونبهناممنکهخشموخونودودجاریاست بخوان مرا به اسم کوچکم که انتحاری است
ای سرزمین هراسان من ای باور سخت و آسان من نام تو را کس به خاطر نداشت یادت بخیر ای خراسان من
چه شد سرود رودکی کجاست شعر مولوی چه شد شکوه شاهنامه و زبان پهلوی نه حافظی کنار تو نه سعدییی مقابلت و مردمان احمقی همیشه بوده قاتلت وطن بدون نام تو برای من وطن نبود و نام این وطن دروغ بود مال من نبود
ای سرزمین هراسان من ای باور سخت و آسان من نام تو را کس به خاطر نداشت یادت بخیر ای خراسان من