در نشست تاب آوری و سوگ که به همت خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد مطرح گردید عبور موفقیتآمیز از بحرانی مثل کرونا که پاندمی جهانی است، در بحث تابآوری مطرح است. کرونا بحرانی است که دنیا تجربه آن را نداشت و غافلگیر کننده بود؛ وقتی غافلگیر میشویم، دستمان در پیشگیری هم خالی میماند. یعنی دنیا نه تنها نتوانست کرونا را پیشگیری و پیشبینی کند بلکه غافلگیر شد و مقداری طول کشید که جامعه علمی، راهگشایی کرده و مطالعات به ثمر برسد.
مقدسی به تعاریف متعددی که در خصوص تابآوری در ادبیات تحقیق و پژوهشها مطرح است، اشاره کرد و گفت: «توانایی یک نظام، جامعه یا اجتماع در معرض مخاطره به منظور مقاومت، جذب، تهدیل و بازیابی اثرات ناشی از مخاطرات در زمان مناسب و مؤثر به طوری که بتواند ساختارها و عملکردهای اساسی خود را نگهداری و بازیابی نماید» تعریفی از تابآوری است که سازمان ملل ارائه کرده است.
وی تشریح کرد: اگر سیستمی نتواند کارکردهای خود را هنگام بحران حفظ کند متلاشی و یا آسیب دیده خواهدشد. این ساختارها میتواند ساختارهای روانی، اجتماعی، اقتصادی و ... باشد.
این مترجم حوزه تابآوری به چهار حالتی که ممکن است در مسئله تابآوری رخ دهد اشاره کرد و گفت: در حالت «شرایط خوب و عملکرد خوب» به هیچ وجه اتفاقی خارج از انتظار رخ نداده و شرایط و زیرساختها مساعد است و سیستم نیز عملکرد مطلوبی منبعث از زیرساختهای صحیح ارائه میکند ولی اگر یک ساختار معیوب داشته باشیم، نمیتوان انتظار داشت رفتار خوبی از آن ساختار سر بزند.
خط تولید تابآوری، مدیریت است.