استنلس استیل های آستنیتی همچون ورق استیل 304 دارای ساختار کریستالی FCC بوده و فاقد خاصیت مغناطیسی می باشند. پایداری فازی و ساختار کریستالی FCC در این فولادها در نتیجه حضور عناصری نظیر نیکل است. استیل های آستنیتی معمولا حاوی 16 تا 26 درصد کروم و 8 الی 22 درصد نیکل هستند. در مقابل گریدهای مارتنزیتی همچون ورق استیل 410 دارای 12 تا 18 درصد کروم بوده و حاوی مقادیر ناچیزی از نیکل می باشند. همچنین این فولادها با ساختار کریستالی BCT، دارای خاصیت مغناطیسی هستند. فولادهای آستنیتی از آنجایی که کروم و نیکل بیشتری دارند نسبت به استیل های مارتنزیتی از مقاومت به خوردگی بالاتری برخوردارند. همچنین این فولادها شکل پذیری و جوش پذیری بهتری دارند. در عوض استنلس استیل های مارتنزیتی عموما حاوی کربن بالاتری در مقایسه با فولادهای آستنیتنی می باشند. کربن بالاتر، افزایش سختی و مقاومت به سایش را به دنبال دارد. با افزایش سختی امکان شکنندگی نیز افزایش می یابد. همچنین هر چقدر میزان کربن افزایش یابد امکان وقوع خوردگی بین دانه ای بواسطه رسوب زایی کاربیدها حین جوشکاری افزایش می یابد. به طورکلی جهت جلوگیری تردی و شکنندگی پس از جوشکاری بر روی این فولادها عملیات آنیل انجام می شود. در حالی که گریدهای آستنیتی عموما پس از جوشکاری به عملیات آنیل نیاز ندارند .تفاوت دیگر این دو گروه از فولادهای زنگ نزن مربوط به قابلیت سخت شوندگی بواسطه عملیات حرارتی است. فولادهای مارتنزیتی بر خلاف استیل های آستنیتی دارای قابلیت سخت شوندگی بواسطه عملیات حرارتی هستند در حالی که عملیات حرارتی تاثیری بر سختی گریدهای آستنیتی ندارد . و آخرین نکته اینکه قیمت استنلس استیل های آستنیتی به دلیل دارا بودن مقادیر بالایی از کروم و نیکل نسبت به گروه های مارتنزیتی بالاتر است. همچنین کاربرد این فولادها به دلیل خواص و ویژگی های فوق العاده ای که دارند نسبت به تمامی خانواده آلیاژی در بین فولادهای زنگ نزن من جمله گروه مارتنزیتی بیشتر است. به طوری که حدود 70 درصد از تولیدات کل استنلس استیل ها در دنیا به گریدهای آستنیتی اختصاص دارد.
گروه فلز: واردات و عرضه ورق استیل
وب سایت: www.FELEZ.ir
تلفن: 35089-021