جلسه‌ ۱۰۳۲ کلبه کرامت
ارائه شده در ۱۵ تیر ماه ۱۴۰۲
در سرفصل نقشه خدا و هندسه الهی
----------------------------------------------------
برگ درختان سبز در نظر هوشیار هر ورقش دفتریست معرفت کردگار
سعدی بعنوان یک فرد حکیم در این بیت از شعر به این نکته اشاره می‌کند که علاوه بر خلقت مادی ‍پدیده‌ها، یک خلقت مهمتری وجود دارد به نام خلقت معنایی که در آن معرفت پروردگار نهادینه است. همانطور که در جلسات گذشته اشاره شد لازمه رسیدن به حکمت، داشتن چشم آیت‌بین است. چشمی که بتوان بوسیله‌ آن دفتر هستی را مطالعه کرد. آیت‌ها نشانه‌هایی هستند که در نظام خلقت، انسان را در مسیر الله هدایت می‌کنند و مسیریابی را آسان می‌نمایند.
یکی از آیت‌هایی که در این جلسه به آن پرداخته می‌شود زنبور عسل است. زنبور عسل موجودیست زرد رنگ که نیشی زهرآگین دارد، شهد گیاهان را می‌نوشد و عسل تولید می‌کند. هم نیش دارد و هم نوش. نوشی که مایه شفای بیماران است.
قرآن می‌فرماید ما به زنبور عسل الهام کردیم و محصول آن‌را شفای دل‌ها قرار دادیم. در واقع همانطور که عسل زنبور شفا می‌دهد در قرآن آمده است که موعظه‌هایی که از طرف رب شما می‌آید هم شفای صدور است. پس می‌توان نتیجه گرفت که عسل آیت موعظه‌های الهی و زنبور عسل آیت نبوت و معلمی است. معلمی که با بیانات حکیمانه دل‌های مومنین را زنده می‌‌کند و آنها را شفا می‌دهد.
همانطور که پیداست زنبورها گونه‌های متفاوتی دارند و کاراهایی گوناگونی انجام می‌دهند؛ اما با توجه به آیت معلمی باید پرسید که آیا زنبور قرمز به‌عنوان یکی از گونه‌های زنبور که فقط نیش می‌زند می‌تواند آیت معلمی باشد؟ اگر بله چه علمی را تدریس می‌کند؟ آیا آن علم شفا می‌دهد یا آتش می‌زند؟ چه تفاوتی بین زنبور انگلی با زنبور قرمز و زنبور عسل وجود دارد؟ آیا زنبور انگلی که کاری جز کاشت تخم در زیر پوست دیگر حشرات و متلاشی کردن آنها ندارد می‌تواند به‌عنوان آیت معلم قلمداد شود؟ آیا دانشگاه‌های امروز جمهوری اسلامی علومی که تدریس می‌کند ناشی از تراوش زنبور عسل است یا زنبور انگلی و زنبور قرمز؟
به فضل الهی در این جلسه از نقشه خدا و هندسه الهی به سوالاتی نظیر سوالات فوق پاسخ داده می‌شود و با گشودن رمزهای الهی معرفت و شناختی نو حاصل می‌گردد. ان‌شاءالله
#آیت_شناسی
#علوم_دانشگاهی
#آیت_زنبور