تاچند؟ شاعر حسن اسدی "شبدیز با دکلمه ی خاطره
تاچند؟
گریزت آفتابا!ازغریب شب نشین تاچند؟
ستیزت آسمانا!بااسیران زمین تا چند؟
زخشمت. قصرویران گشت وقیصرشدبیابانگرد
ورق گردانی ات ای چرخ،ای دشمن ترین تاچند؟
شیارفتنه افکندن.به طاق آسمان تاکی؟
جهانی راپراکندن زرعدسهمگین تاچند؟
سبدهای توتابوت اندبرنعش شقایق ها
مغیلان پروری هایت،بگو ای لاله چین تاچند؟
به توفان میدهی خاکستربال عقابان را
شهاب اندازی ات ازچشم های آتشین تاچند؟
شرابم ریخت داغ تلخکامی ماند وعطشانی!
شکستن ها....شکستن های جام انگبین تاچند؟
به پروازآی وبگریزازقفس ازکشورشبدیز
درنگت ای نفس!درلحظه های واپسین تاچند؟
حسن اسدی "شبدیز
نظرات