غروب هفتم مهرماه ۱۳۶۰، آسمان جنوب تهران شاهد حادثه‌ای بود که مسیر جنگ تحمیلی عراق علیه ایران را دگرگون ساخت. هواپیمای نظامی سی-۱۳۰ با شماره پرواز ۵۰۵ در حالی که فرماندهان ارشد نظامی کشور را از جبهه‌های جنوب به پایتخت می‌آورد، در منطقه کهریزک تهران سقوط کرد و پنج تن از کلیدی‌ترین فرماندهان نظامی ایران در این سانحه جان باختند. در یک لحظه، ارتش و سپاه از مغزهای متفکر و طراحان استراتژیک خود محروم شدند.
این سانحه در شرایطی رخ داد که تنها چند روز از پیروزی درخشان نیروهای ایرانی در عملیات ثامن‌الائمه و شکست حصر آبادان می‌گذشت؛ پیروزی‌ای که نخستین موفقیت بزرگ ایران پس از یک سال جنگ فرسایشی محسوب می‌شد و نویدبخش تغییر موازنه قوا در جبهه‌ها بود. در اوج این پیروزی، کشته شدن ناگهانی فرماندهان کلیدی جنگ در یک سانحه مشکوک، پرسش‌های بسیاری را برانگیخت.
آیا این صرفاً یک سانحه هوایی بود یا اقدامی خرابکارانه در قالب پروژه نفوذ؟ چرا هواپیمای حامل مهم‌ترین فرماندهان جنگ به یکباره سیستم‌های برق و موتورهای خود را از دست داد؟ چرا مسئولان تا مدت‌ها از اعلام نام محمد جهان‌آرا، فرمانده سپاه خرمشهر، در میان شهدای سانحه خودداری می‌کردند؟ این سانحه چه ارتباطی با سلسله حوادث امنیتی تابستان خونین ۱۳۶۰ داشت؟
چهار دهه پس از این حادثه، هنوز ابهام‌های فراوانی درباره چگونگی سقوط هواپیما وجود دارد. حادثه‌ای که می‌توان آن را یکی از سرنوشت‌سازترین رویدادهای تاریخ جنگ تحمیلی دانست؛ رویدادی که به تعبیر برخی تحلیلگران، فتح خرمشهر را هشت ماه به تعویق انداخت و با خلأ ایجاد شده در فرماندهی نظامی، به طولانی‌تر شدن جنگ انجامید.
ما دراین ویدیو داستان سقوط هواپیمای هرکولس سی 130 را برایتان روایت می کنیم.