وقتی به موجودات غالب روی زمین فکر می‌کنید، کدوماشون به ذهنتون میاد؟ اگه از نظر اندازه فکر کنیم، شاید شما بلافاصله به اقیانوس و بزرگترین حیوونی که تا به حال زنده بوده، نهنگ آبی، فکر کنید. یا شاید با فکر کردن به قدرت و وحشی‌گری، جنگل‌های انبوهِ پر از گربه‌های بزرگ و ترسناک رو تصور کنید. یا شاید، به طور منطقی‌ای هم به خود ما انسان‌ها، باهوش‌ترین و یکی از پراکنده‌ترین موجودات روی کره زمین فکر کنید. اما اگه شما در پیاده‌رو قدم بزنید یا به یک درخت تکیه بدید، اولین حیوونی که احتمالاً باهاش روبرو می‌شید، چیز کوچیک تریه. مورچه‌ ها. جمعیت کلی‌ مورچه ها حدود ده هزار تریلیونه، و وقتی با هم جمع بشن، وزن کلی‌شون تقریباً مثل وزن تمام انسان‌ها می‌شه. در زندگی اجتماعی و تأثیر روی اکوسیستم‌ها، این حیوانات کوچیک به احتمال زیاد موفق‌ترین موجوداتی هستن که تا به حال زندگی کردن. مورچه ‌ها تقریباً هر خشکی روی زمین رو تسخیر کردن. حضورشون به قدری مهمه که تکامل بی‌شماری از گونه‌های دیگه گیاهی و حیوونی رو هدایت کرده. پرخاشگر، جنگ‌طلب، اما همچنین همکاری‌کننده و فداکار. مورچه‌ هایی که در کلونی زندگی می‌کنن برخی از پیچیده‌ترین رفتارها رو در بین همه حشرات نشون می‌دن. و کلونی تنها چیزیه که در زندگی مورچه ‌ها اهمیت داره. وفاداری‌شون به اون مطلقه. و در خدمت به اون، پیچیده‌ترین رفتارهای اجتماعی رو در قلمرو حیوانات نشون می‌دن، که منجر به تسخیر تقریباً کامل اکولوژیکی زمین توسط اون‌ها شده. چطور جوامع مورچه‌ای کار می‌کنن، و چی توی کلونی هست که باعث موفقیت شگفت‌انگیز مورچه‌ها شده؟ آیا قدرتشون در تعدادشونه ؟ یا چیزی عمیق‌تر از این ماجراس؟