می‌رقصد یقین خورشید زیر اندام ما
میان هجوم پر تنشِ همهمه‌ها
بر بلندای شلوغی شهر
زیر سنگینیِ واژه‌ها
با دستانِ عرق کرده‌ی خود
پل می‌زنم از افق پیکرت
تا به تپه‌ای دورتر از ویرانه‌ها
تکرار می‌شوم
در سقوط زمین با دلهره‌ها
کمی دورتر از شعاع دستان مرگ
زندگی زنده‌بگور می‌شود
در تمام هستی ما
شعر و صدا : محمدرجبی(اوکتای)
تصویر و تدوین : سهیل سرداریان