در حال بارگذاری ویدیو ...

فضای مجازی | جنگ روانی - دکتر یحیی جهانگیری

مرکز آفرینش های هنری فاطر
کانال تایید شده مرکز آفرینش های هنری فاطر

دکتر یحیی جهانگیری - مدرس و پژوهشگر حوزه و دانشگاه
جنگ روانی:
رسالت رسانه ها، آگاهی دهی به مخاطبان خودشان، اطلاع رسانی و معرفت افزایی است نسبت به مخاطبان خودشان. رسانه های مدرن در سال های گذشته یا در سده های گذشته دارای یک اتوریته بودند، یعنی مردم در کشوری مثل ایران صدا و سیما را فقط داشتند، چند روزنامه را فقط داشتند. با ظهور و حضور فضای مجازی رسانه‌ها اتوریته شان شکست و ما به شهروند خبرنگار یا بگوییم به هر شهروند یک رسانه رسیده ایم. امروزه هر کس می تواند با یک اینستاگرامT با یک شبکه اجتماعی برای خودش یک چنل مستقل داشته باشد و می تواند برنامه های زنده پخش کند و اساساً می‌تواند یک رسانه جدی برای خودش باشد. این یک آزادی رسانه‌ای را آورده، اما این آزادی رسانه‌ای را بیاییم از زاویه دیگر ببینیم. ممکن است به ما در کنار فراهم آوردن آزادی رسانه‌ای یک تهدید هم باشد و آن آنارشیسم رسانه‌ای است.
اخلاق در فضای مجازی:
وقتی ما، مردم اتوریته رسانه را دیگر به آنها اعتماد نداشته باشند، رسانه‌ها اتوریته شان، حجیت شان را از دست بدهند، یک اعتبار زدایی از رسانه ها شود، مردم درست است از هر زاویه آگاه می شوند ولی یادمان باشد که ممکن هم هست به خاطر اینکه هر رسانه‌ای بر طبق سلیقه و آن زاویه دید خودش معرفی می کند، مردم به یک معرفت کاریکاتوری برسند. این آگاهی کاریکاتوری بزرگترین آسیبی است که رسانه های شهروند محور می تواند امروزه به بشر و انسان امروز وارد کند. به نحوی که امروزه هر کس از زاویه دید خودش روایت می کند. این تنوع روایت ها من را وادار می کند، من نتوانم به یک معرفت صحیح و درست برسم، هیچکدام یک تصویر نمی دهند هر کدام گوشه ای از یک تصویر واقعی را نشان میدهند. قصه فیل مولانا می شود که هر کسی یک روایت کوچکی دارد. نبود اتوریته رسانه‌ای امروزه درست است که آزادی را به ارمغان آورده ولی آنارشیسمی را که دنبال آورده و زدودن اتوریته و اعتباری که از رسانه ها داشته یک آسیب جدی برای نه رسانه بلکه برای بشر و معرفت بشر امروز است.

نظرات

نماد کانال
نظری برای نمایش وجود ندارد.

توضیحات

فضای مجازی | جنگ روانی - دکتر یحیی جهانگیری

۰ لایک
۰ نظر

دکتر یحیی جهانگیری - مدرس و پژوهشگر حوزه و دانشگاه
جنگ روانی:
رسالت رسانه ها، آگاهی دهی به مخاطبان خودشان، اطلاع رسانی و معرفت افزایی است نسبت به مخاطبان خودشان. رسانه های مدرن در سال های گذشته یا در سده های گذشته دارای یک اتوریته بودند، یعنی مردم در کشوری مثل ایران صدا و سیما را فقط داشتند، چند روزنامه را فقط داشتند. با ظهور و حضور فضای مجازی رسانه‌ها اتوریته شان شکست و ما به شهروند خبرنگار یا بگوییم به هر شهروند یک رسانه رسیده ایم. امروزه هر کس می تواند با یک اینستاگرامT با یک شبکه اجتماعی برای خودش یک چنل مستقل داشته باشد و می تواند برنامه های زنده پخش کند و اساساً می‌تواند یک رسانه جدی برای خودش باشد. این یک آزادی رسانه‌ای را آورده، اما این آزادی رسانه‌ای را بیاییم از زاویه دیگر ببینیم. ممکن است به ما در کنار فراهم آوردن آزادی رسانه‌ای یک تهدید هم باشد و آن آنارشیسم رسانه‌ای است.
اخلاق در فضای مجازی:
وقتی ما، مردم اتوریته رسانه را دیگر به آنها اعتماد نداشته باشند، رسانه‌ها اتوریته شان، حجیت شان را از دست بدهند، یک اعتبار زدایی از رسانه ها شود، مردم درست است از هر زاویه آگاه می شوند ولی یادمان باشد که ممکن هم هست به خاطر اینکه هر رسانه‌ای بر طبق سلیقه و آن زاویه دید خودش معرفی می کند، مردم به یک معرفت کاریکاتوری برسند. این آگاهی کاریکاتوری بزرگترین آسیبی است که رسانه های شهروند محور می تواند امروزه به بشر و انسان امروز وارد کند. به نحوی که امروزه هر کس از زاویه دید خودش روایت می کند. این تنوع روایت ها من را وادار می کند، من نتوانم به یک معرفت صحیح و درست برسم، هیچکدام یک تصویر نمی دهند هر کدام گوشه ای از یک تصویر واقعی را نشان میدهند. قصه فیل مولانا می شود که هر کسی یک روایت کوچکی دارد. نبود اتوریته رسانه‌ای امروزه درست است که آزادی را به ارمغان آورده ولی آنارشیسمی را که دنبال آورده و زدودن اتوریته و اعتباری که از رسانه ها داشته یک آسیب جدی برای نه رسانه بلکه برای بشر و معرفت بشر امروز است.

آموزش