آهنگ شاهکار ستاره های شهر - با آواز امیر جان صبوری - گویش فارسی دری
سِتاره هایِ شَهرِ ما گُم شده ای وا
غَریبِ شَهر و مُلکِ مَردُم شده ای وا
گُل هایِ خانهَ بی تَبَسُم شده ای وا
سِتاره هایِ شَهرِ ما گُم شده ای وا
آِسِمانِ بی سِتاره،
مِثلِ شَهرِ بی چراغ اَست
اما شَهرِ بی سِتاره،
مِثلِ خُشکیدَنِ باغ اَست
دِلِ آدَم داغ داغ اَست...
دِلِ آدَم داغ داغ اَست...
حاجَتِ گُفتَن نَداره
این هَمهَ دَردِ مَن و تو
مِثلِ نَقشِ روی آب است،
کَرد و نا کَردِ مَن و تو...
پیشِ رو دَر هایِ بَسته
پُشتِ سَر پُل ها شِکَسته
به کُجا رَوَم خُدایا؟
خَستهَ اَم مَن
خِیلی خَستهَ...
سِتاره هایِ شَهرِ ما گُم شده ای وا.
* عَیشِ دُنیا بی دَوام اَست
تا بی آغازی تَمام اَست
غَیرِ وَیرانی نَدارَد
خِشتِ دُنیا خِشتِ خام است...
سِتارهَ هایِ شَهرِ ما گُم شده ای وا.
نظرات