لاپاراسکوپی فتق اینگوینال یک روش جراحی کم تهاجمی است که برای ترمیم فتق کشاله ران (فتق اینگوینال) استفاده می‌شود. در این روش، جراح به جای ایجاد یک برش بزرگ، از طریق چند برش کوچک (معمولاً سه برش به طول نیم تا یک سانتی‌متر) در ناحیه شکم وارد می‌شود. لاپاراسکوپ از طریق یکی از این برش‌ها وارد شده و تصویری بزرگنمایی شده از داخل شکم را روی مانیتور نمایش می‌دهد. جراح با استفاده از ابزارهای جراحی ظریف که از طریق برش‌های دیگر وارد می‌شوند، فتق را ترمیم می‌کند.

در مقایسه با جراحی باز فتق، لاپاراسکوپی فتق اینگوینال مزایای متعددی دارد، از جمله:

* **برش‌های کوچکتر:** منجر به اسکار کمتر، درد کمتر پس از عمل و بهبودی سریعتر می‌شود.
* **دید بهتر:** لاپاراسکوپ دید بهتری از ناحیه فتق در اختیار جراح قرار می‌دهد، که می‌تواند به ترمیم دقیق‌تر و جلوگیری از عود فتق کمک کند.
* **بازگشت سریعتر به فعالیت‌های روزمره:** اکثر بیماران می‌توانند طی چند روز پس از جراحی لاپاراسکوپی به فعالیت‌های سبک خود بازگردند، در حالی که بهبودی پس از جراحی باز ممکن است چند هفته طول بکشد.
* **کاهش خطر عفونت:** برش‌های کوچکتر خطر عفونت را کاهش می‌دهند.
* **مناسب برای فتق‌های دوطرفه:** لاپاراسکوپی به ویژه برای ترمیم فتق‌های دوطرفه (فتق در هر دو طرف کشاله ران) مناسب است، زیرا می‌توان هر دو فتق را از طریق همان برش‌های کوچک ترمیم کرد.

با این حال، لاپاراسکوپی فتق اینگوینال نیز ممکن است معایبی داشته باشد، از جمله:

* **نیاز به بیهوشی عمومی:** معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود، در حالی که جراحی باز ممکن است تحت بیهوشی موضعی انجام شود.
* **خطر آسیب به عروق و اعصاب:** اگرچه نادر است، اما خطر آسیب به عروق خونی و اعصاب در حین جراحی وجود دارد.
* **هزینه بالاتر:** ممکن است گران‌تر از جراحی باز باشد.

**انواع روش‌های لاپاراسکوپی فتق اینگوینال:**

دو روش اصلی برای ترمیم فتق اینگوینال با استفاده از لاپاراسکوپی وجود دارد: