سندرم میریزی (MS) چالش قابل توجهی را در طول کوله‌سیستکتومی لاپاراسکوپی ارائه می‌دهد و دشواری جراحی، میزان تبدیل و خطر آسیب مجرای صفراوی را افزایش می‌دهد. به طور معمول، سنگی در مجرای سیستیک به موازات مجرای مشترک کبدی گیر کرده و باعث انسداد می‌شود. دو نوع رایج عبارتند از: نوع I، فشردگی خارجی مجرای مشترک کبدی توسط سنگ‌های گیر کرده. و نوع II، فیستول کوله‌سیستوکولدوکال. MS ممکن است به اشتباه به عنوان سایر بیماری‌های انسدادی مانند کلدوکولیتیازیس تشخیص داده شود، و ERCP اغلب در برداشتن سنگ‌های گیر کرده موفق نمی‌شود. در حال حاضر، هیچ دستورالعمل مدیریت مورد توافق بین‌المللی وجود ندارد. در حالی که لاپاراتومی همچنان رویکرد جراحی ارجح است، تکنیک‌های کم تهاجمی محبوبیت بیشتری پیدا می‌کنند.